Wandelen over Nyika plateau

01-06-2011

Hallo allemaal,

Vanuit Lilongwe het verdere verslag van onze avonturen in Malawi. We hebben misschien wat verwarring gecreeerd door twee posts tegelijk online te zetten, dus vergeet niet het vorige verhaaltje ook te lezen voor het complete verhaal.

Donderdag stond in het teken van de voorbereidingen van een trip naar Nyika plateau. Allereerst leek het ons handig om uit te zoeken of we er fatsoenlijk konden komen en hoe duur het was om een meerdaagse wandeling naar Livingstonia te organiseren, maar het bleek bijzonder lastig om deze informatie te bemachtigen. Alle telefoontjes tevergeefs: we hadden nog steeds geen idee of we er fatsoenlijk konden komen en of de activiteiten budgettair verantwoord waren. Uiteindelijk hebben we besloten op goed geluk boodschappen te doen voor drie dagen wandelen, het grootste deel van onze spullen achter te laten bij de Mzoozoozoo zodat onze tassen te tillen waren, en zijn we met de minibus naar Rumphi gegaan. Rumphi is het dorp dat het dichtst bij Nyika plateau ligt maar het is nog steeds zo’n 50 kilometer tot aan de main gate en vervolgens nog eens 50 kilometer tot aan Chelinda waar de camping is en waar de activiteiten geregeld kunnen worden, en deze 100 kilometer gaan niet echt over een fijne weg. Dezelfde middag verder reizen van Rumphi naar Chelinda zat er dus niet in en we hebben die middag met een biertje op een terras gezeten – ook dit was bekend terrein – .

Vrijdag zijn we op tijd opgestaan om uit te vinden of we vervoer konden organiseren naar Chelinda. Tijdens ons ontbijt vroegen we aan de ober of hij toevallig wist of er mensen in het dorp naar Chelinda gingen en hij wees meteen naar een grote vrachtwagen die buiten stond. Volgens de ober kon de vrachtwagen elk moment vertrekken, dus hij liep even naar de chauffeur toe om te vragen of dat zo was en of hij de twee Muzungus een lift wilde geven. De vrachtwagenchauffeur was zo aardig om even te wachten tot wij ons ontbijt achter de kiezen hadden voordat we vertrokken.
Na twee uur hobbelen waren we in het park, waar het echte hobbelen begon. Gelukkig mochten we voorin zitten, waar we goed uitzicht hadden over de heuvels van Nyika.
We werden zo’n 2 km van de camping afgezet en konden zo alvast ervaren hoe het was om met de tassen te lopen. Ondanks dat we ons best hadden gedaan weinig mee te nemen, waren ze toch best zwaar.
Aangekomen bij de receptie kregen we eindelijk adequate informatie over de activiteiten die we konden ondernemen. We besloten voor het luttele bedrag van $90 in drie dagen van Chelinda naar Livingstonia te lopen, hemelsbreed zo’n 40 km. Onderweg zouden we dan in onze eigen tent slapen en op kampvuurtjes koken. Met oog op de toch wel zware tassen hebben we voor wat extra een porter gehuurd, die de drie dagen met ons mee zou lopen.
Op de weg terug naar de camping hebben we een kleine detour gemaakt naar een groep zebra’s en roan antilopes die we op de heenweg al hadden zien staan. De dieren leken vrij gewend aan mensen en lieten ons tot heel dichtbij toe. Langs het pad kwamen we verder nog heel veel, niet schuwe, bushbucks tegen.
Die avond hebben we genoten van de lekkerste douche van deze vakantie en genoten van ons kampvuurtje en de uitbundige sterrenhemel. ’s Nachts was het verschrikkelijk koud, dus uit voorzorg hebben we al onze kleren aangehouden in onze slaapzak. Irene is ’s nachts nog een paar keer wakker geworden van beesten die over de scheerlijnen struikelde en of blaffende geluiden maakten.

We zijn vroeg opgestaan om aan de eerste dag te beginnen. We zouden die dag zo’n 18 km van Chelinda naar Phata Stream lopen, een wandeling van zo’n 6-7 uur. We liepen over smalle paadjes over de glooiende heuvels, met op elke heuveltop weer uitzicht over rijen en rijen aan nieuwe heuvels. Onderweg zagen we nog een groep roan antilopes, maar verder hielden de beesten zich goed verborgen.
Rond twee uur kwamen we, na een zware tocht de helling op, aan bij onze kampeerplek. Deze bestond uit een stroompje, een paar platgemaakte stukken gras, een vuurplek, een geweldig uitzicht en een toilet met een nog mooier uitzicht.

Dag twee, waarbij we zo’n 12 km zouden lopen van Phata Stream to Chakaka Village, begon mistig. Dit was kwa wandeltemperatuur wel fijn, maar we hadden helaas maar weinig uitzicht over de (inmiddels) bergen om ons heen.
Na een uur of twee wandelen veranderde het landschap van grasland in bos, afgewisseld met hoog gras. Inmiddels was de mist opgetrokken en werd het langzaam warmer.
We hebben in totaal zo’n 5 uur gelopen, waarvan de laatste anderhalf uur door de ‘bewoonde’ wereld. Hier en daar kwamen we een hutje tegen en we liepen tussen de velden met mais, zoete aardappels en bonen.
We hebben gekampeerd aan de rand van het nationale park vlak naast een rivier. Het eerste wat we hebben gedaan is al onze natte spullen te drogen gelegd en een ‘tent’ gemaakt tegen de zon, van koud was nu geen sprake meer! We hebben die middag verder nog gebadderd in de rivier en genoten van een biertje, gekocht van twee ondernemende jongetjes die met een kratje bier en fris langskwamen.

Op dag drie liepen we 16 km door dorpen en langs de rand van nationale park naar Livingstonia, ons einddoel. Toen we om half zeven, half slapend, van de camping wegliepen en de rivier wilde oversteken maakte ik (Irene) een slippertje en viel op mijn knieen in de stroom. Het gevolg; twee zeiknatte schoenen en een zeer slecht humeur.
Merijn heeft onderweg gezellig met de gids gekletst en toen mijn humeur na pakweg een uur wat leek op te klaren viel ik weer, bij het oversteken van een rivier, in het water. Toen was het goed geschoten. Ik denk dat ik pas 2 uur later weer wat wilde praten.
Merijn heeft onderwijl erg genoten van het wandelen en het oversteken van de meest gammele en enge bruggetjes.
Het laaste uur naar Livingstonia bestond uit nog een paar pittige klimstukken, vooral omdat het nu echt wel warm was, maar het resultaat mocht er wezen. We hebben bij ‘The stone house’ in Livingstonia uitgerust met en koud drankje, terwijl we genoten van het wijdse uitzicht over Lake Malawi.
Vanaf hier ging de porter terug naar zijn familie in Chakaka en liepen wij met de gids nog zo’n anderhalf uur verder naar the Mushroom farm. We waren daar rond 1 uur ’s middags met krampende benen en voeten.
Na een welverdiende lunch en warme douche hebben we gechilled in een hangmat met een prachtig uitzicht over Lake Malawi. ’s Avonds hebben we gezellig samen gegeten met de andere mensen uit de lodge en zijn toen vroeg gaan slapen in een ECHT BED.

De volgende ochtend zijn we om kwart voor zes opgestaan om de zon te zien opkomen boven het meer. Daarna zijn we weer terug in bed gekropen en heeft Merijn gezorgd voor een ontbijtje op bed. Na lang treuzelen waren we rond 10 uur klaar voor het laatste stukje van onze wandeling.
In iets meer dan twee uur zijn we van heel hoog op de berg naar het meer gelopen. Daar hebben we onszelf getrakteerd op een frietje voor we in de bus naar Mzuzu zijn gestapt.
In Mzuzu hebben we ons eindelijk weer in schone kleren gehesen. Na het tragische verlies van onze deodorant en zeep en 5 dagen wandelen konden we dat goed gebruiken!
We hebben het de rest van de dag rustig aan gedaan. Lekker gegeten bij een Indisch restaurant in de stad en onze tassen herpakt.

Vandaag zijn we vroeg weer in de bus naar Lilongwe gestapt, waar we rond het middaguur aankwamen. De middag hebben we doorgebracht in Likuni, het dorp waar ik gewoond heb. Daar hebben we Lucy, mijn nanny, verrast met een bezoekje en zijn we te eten uitgenodigd bij Flora, een oud vriendinnetje van mij, in een buitenwijk van Lilongwe.

Nu genieten we van een biertje en onze wifi connectie. Morgen verlaten we, na wat boodschappen, Malawi alweer op weg naar South Luangwa National Park in Zambia. Daar gaan we ons een paar dagen goed onderdompelen in het safari park en bovendien onze voeten en benen goed uitrusten. Die kunnen het wel gebruiken!

Foto’s staan uiteraard op https://picasaweb.google.com/irenetomson/VanUgandaTotNamibie.

Liefs Irene en Merijn